Geschonden vertrouwen:
Onbevangen verleden

We komen onbevangen en kwetsbaar op de wereld. Een baby en jong dier zijn 'vol vertrouwen’. Hun vertrouwen is geen keuze en niet iets wat ze geven. Ze hebben de mogelijkheid niet om de afstand te nemen om te kunnen wantrouwen. Ze zijn in hun afhankelijkheid één met de omringende wereld. Deze kwetsbare openheid roept vertedering op. Vertedering is verbinding in kwetsbaarheid en vertrouwen.

Door schending van ons vertrouwen leren we ons af te schermen en afstand te nemen. We worden teruggetrokken, angstig of agressief. We komen hiermee in een afzondering waarin we ons voorwaardelijk vertrouwen afwegen tegen ons zelfbeschermend wantrouwen. In dit proces van afwegen ontwikkelen zich onze persoonlijke grenzen. Onze persoonlijke identiteit wordt gevormd: we krijgen karakter.

© Jan Philip Wieringa, 2009

Lees meer: Stopcontact
Lees meer: Eenzaamheid
Lees meer: Bedrog
Lees meer: De andere kant
Lees meer: Brug