Paradox in de humor
In humor krijgt de paradox gezicht in onverwachte en verrassende verspringingen van niveaus. Humor is als het ware een spelen met niveaus.
Als Theo Maassen een grap maakt die flauw is of te ver gaat, springt hij over naar het andere niveau en zegt dat hij deze uit zijn show gaat schrappen. Als Herman Finkers aangeeft dat hij op het naaktstrand bij het zien van een mooie vrouw snel in het water springt om zijn opkomende erectie te verbergen, doet hij in het spel van zijn conference een openhartige bekentenis, die om zijn overdrijving lachwekkend is. Als hij vervolgens zegt ook in het water te springen bij het zien van een lelijke vrouw, verspringt hij van niveau en draait de hele situatie op zijn kop door niet zichzelf maar de vrouw te gaan beschermen. Toon Hermans laat zijn tennisracket halen om te laten zien hoe hij een bal sloeg. Hij staat voor de volle zaal van Carré te wachten. Het publiek schiet in de lach als het wachten zelf de humoristische act blijkt te zijn.
In het korte moment van het ene naar het andere perspectief is er even geen houvast. Hierin ligt de opwinding die tot lachen aanzet. Humor is spelen met de paradox waarbij de dingen niet zijn wat ze in eerste instantie lijken te zijn.