Als mensheid bevolken we al duizenden jaren deze aarde. In praktische zin weten we ons als diersoort naast de andere soorten goed te handhaven: we kunnen ons voeden en voortplanten. Onze evolutionair goed ontwikkelde hersenen komen ons hierbij goed van pas. Het lukte ons om speerpunten, vuur en zelfs i-pads te maken.

In de succesvolle opmars van onze soort, treden in onze samenlevingen regelmatig mensen naar voren die een boodschap hebben die het praktische nut van overleving lijkt te overstijgen. Het zijn de sjamanen, geestelijken, mystici, zieners, tovenaars, meditatieleraren en verkondigers van een religie of levensfilosofie. In onze huidige samenleving vervullen therapeuten vaak een rol die zich beweegt op en over de grens van het praktische persoonlijke of sociale nut.

Het lijkt erop dat onze menselijke zijnswijze vraagt om de invulling van een dergelijke positie. Soms doen we deze boodschappers af als charlatans, oplichters, idealisten of staatsgevaarlijke revolutionairen. Soms zijn ze voor ons heiligen en grote wijzen. Hun boodschap zien we als bijgeloof, diepzinnige wijsheid, hoogste inzicht of absolute waarheid. Onze maatschappelijke structuren en vertrouwde perspectieven op de werkelijkheid worden daarbij, soms met fysiek geweld, onderuit gehaald.

Er zijn staan ook mensen op die ons wijzen op het perspectief van dit mechanisme. Ze bieden perspectief op dit bieden van perspectieven. Zo is Martin Heidegger (1889-1976), die op onze lezingen regelmatig de revue passeert, een filosoof die ons regelrecht leidt naar de rand van de afgrond van ons denken.

Jiddu Krishnamurti (1895 tot 1986), die vaak kortweg met K werd aangeduid, was voorbestemd om een nieuwe Messias te worden. Hij haalt op zijn heel eigen wijze de grond onder onze voeten weg. Het brengt ons bij de overeenkomst met Gestalt.

Ik zal hem op vrijdag 7 maart aan het woord laten bij “De kracht van K”.

Graag hoor ik als je van plan bent om op deze Quatressentia-bijeenkomst te komen.