Dit is een artikel over het meest fundamentele dilemma in de psychologische hulpverlening: gaat het om de cliënt zelf of om een losstaand probleem?
Inleiding
Sartre zegt dat de mens niet is wat hij is en dat het enig wezenlijke wat we over mens kunnen zeggen is dat hij niet is wat hij is. Eckhart Tolle en Jiddu Krishnamurti halen ons zelfbeeld onderuit door te benadrukken dat de denker en het gedachte één en hetzelfde zijn. Deze inzichten ondermijnen ons vertrouwde object-denken en doen ons radicaal in het nu belanden. Martin Buber, die in de Gestaltliteratuur vaak aangehaald wordt, spreekt over de Ik-Gij relatie als verbinding met de ander. Hierin is geen sprake meer van een afzonderlijk Ik en Gij.
Deze denkers zetten ons voor de paradoxale afgrond dat wij niet zijn wie we denken te zijn. We stellen een niet te beantwoorden vraag als we willen weten wie we zijn. De paradox lijkt verbonden te zijn met ons menselijk bewuste zijnswijze.